Tiba-Tiba.

Tiba-tiba sahaja pagi ini aku teringatkan sahabat lama aku yang telah pun berpindah ke tempat kerja yang baru. Awal perpindahan beliau ada juga beliau menhubungi aku, tetapi tidaklah boleh aku reply teks dia selalu kerana isteri orang. Selepas itu aku tidak lagi membalas teks yang dia hantar kepada aku.

Bermacam yang aku dengar tentang perihal dia di sana. Ada juga rakan-rakan sepejabat yang berceritakan kepada aku bahawa beliau cuba menghubungi mereka. Tetapi masing-masing juga tidak mempedulikan beliau ini, kebanyakannya tidak lagi percaya dengan apa yang beliau ceritakan.

Sejak kebelakangan ini, kerap juga dia teks pada aku. aku sekadar endah tidah endah sahaja membalas teks beliau ni. Bukan apa, sekadar berhati-hati dengan apa yang telah terjadi sebelum ini. Bukan tidak ingin berkawan dengan beliau tetapi apa yang telah terjadi sebelum ini, membuatkan aku tidak lagi sudi berbual-bual dengan beliau. Sekadar jalan berhati-hati.

Bermacam yang berlaku disekeliling aku sekarang ni, ada juga yang makan hati akibat daripada perbuatan rakan sepejabat dan hampir sebulan juga belia menjauhkan diri daripada orang-orang yang telah melukakan hati dia ni. Aku sekadar memerhati dan menasihati sahaja. Hati dah terluka, apa pun dah tidak mahu dengar lagi.

Seperti tidak di waktu dahulu di mana ada kedengaran gelak tawa dan guraun daripada mereka. Sekarang sekadar bertgur sahaja. Tiada lagi kedengaran perbualan mereka yang dahulunya sentiasa kedengaran apabila waktu rehat.

Dalam beberapa ketika sahaja macam-macam yang berlaku tanpa kita duga.